Z serii OPOWIEŚCI MAMY ŻUKA

Mama Żuka (jednego i drugiego), przykucnęła pod liściem, który spłynął jak żagiel dryfującej łodzi. Zadumała się i pomyślała, że taka

cisza - niecisza,

taki spokój - niepokój,

to normalna kolej rzeczy... 

Jej Żuki, jej Żuczki wyfrunęły z Żukowego lasu. Gdzieś tam budują swoje miejsca na ziemi, toczą swoje kule gnoju - jak na przyzwoite żuki - gnojniki przystało.

Ale jak przytulić z okazji urodzin gdy Żuki i ich Żuczkowe  biegają po innych lasach? 

Żuczy sezon urodzinowy otwarty!

--------------------------------------------------------------------------------------

Dla Ady (ur. 31-03)

Podróże Dzikiego Żuczka

Na Żukowszczyżnie cicho jest jak zwykle. Wielkomiastowy zgiełk i pośpiech pozostały w "zaświadomości". Wiadomo przecież, że zaraz będą powroty. Ale tutaj, gdzie słychać tylko Ptasie różne, szum drzew gdy wiatr się ruszy i szemranie strumyka, gdzie za chwilkę będą lądować bąki w kąkolach i motyle w dzikich makach - tutaj Wielkie Zadania mają inny wymiar...

Żukowinka Dziki zaplotła warkocz i zaczerpnęła pełnymi garściami mgłę z Polany Górnej. 

-"Pozamykam ją w koszyczkach i uwolnię sobie w odpowiedniej chwili, gdy w Gnieździe Górnym w Mieście dopadnie mnie zmęczenie"... - tak pomyślała i tak zrobiła, zamykając klapy koszyczków na guziki zrobione z orzechów.

[Jest jeszcze tyle do zrobienia, 

do zbudowania, 

do utoczenia... 

Tyle podróży,

przeczytania książek, 

rozmów, 

patrzenia sobie sobie w oczy, 

rachunków do zapłacenia, 

spiżarni do wypełnienia, 

słów do powiedzenia 

i marzeń do przekucia...] - takie myśli przesuwały się leniwie przez śliczną główkę Dzikiego Żuczka, która ładowała baterie na słońcu okalającym Żukowszczyznę i najbliższą okolicę. 

Wizja powrotu do Gniazda Górnego w Mieście - nie była ponura. Była radosna. Wróci przecież, (ze swych podróży do innych, odległych lasów), Żuk M.

 I razem:

uzupełnią spiżarnię,

zrobią nowe filmy,

wypiorą skarpetki,

popatrzą sobie w oczy,

i będą rozmawiać, opowiadać co widzieli,

co chcieliby zobaczyć,

co zrobili

i co chcieliby zrobić...

A jak przyjdzie czas, potoczą swoją Kulę Gnoju na Żukowszczyznę...

Dla Jareczka (ur. 07-04)

Przekładam zdjęcia,

Przytulam wspomnienia:

Żuczka pierwsze pozowanie,

Pierwszy sakrament w kościele,

Pierwsze kroki nieporadne,

Pierwszy czarujący uśmiech anielski taki

I anioł w kamieniu wykuty,

Pierwsza dziewczyna w łóżeczku

I pierwszy koń na kółkach

A ostatnia przecież pielucha...

Pierwsza klasa,

Pierwsza komunia,

Pierwsza gitara i być może ostatnia...

Pierwszy raz widzę: oczy nie są już ciemnobłękitne...

A włosy skręcają się w ciemne loki...

Pierwsze dziewczyny za pierwsze płoty

Pierwszy dom i pierwsze prawdziwe kłopoty...

Pierwsza myśl, że pędzi ten czas

I ta następna

Że zawsze

Że jeszcze

Jest jakiś pierwszy raz...

Kolaż z Żukiem Pierworodnym w roli głównej

------------------------------------------------------------------------------------------------

Ciąg dalszy nastąpi w odpowiednim momencie :-).